جوشکاری
جوشکاری یک فرآیند برای اتصال دائمی قطعات مختلف (معمولا فلزات و ترموپلاتسک ها) است که از گرمای زیاد برای ذوب کردن قطعات در هم استفاده شده و پس از خنک شدن آن اتصال دائمی برقرار می گردد. جوشکاری با روش های اتصال فلزات در دمای پایین مانند لحیم کاری سخت (brazing) و لحیم کاری گرم(Soldering) متمایز است زیرا در روش های ذکر شده فلز پایه ذوب نمی شود.
علاوه بر ذوب شدن فلز پایه ، به طور معمول یک ماده پرکننده به محل جوشکاری اضافه می شود تا یک استخر از مواد مذاب (استخر جوش) ایجاد شود که پس از خنک شدن یک اتصال را تشکیل می دهد که بر اساس پیکربندی جوش (لب به لب ، نفوذی کامل ، فیلت و غیره) ، می تواند قوی تر از ماده پایه (فلز مادر) باشد. فشار نیز ممکن است همراه با گرما یا به خودی خود برای جوشکاری استفاده شود. جوشکاری همچنین به یک نوع سپر برای محافظت از آلودگی یا اکسید شدن فلزات پرکننده یا فلزات ذوب شده نیاز دارد.
منابع انرژی مختلفی را می توان برای جوشکاری استفاده کرد ، از جمله شعله گاز (شیمیایی) ، قوس الکتریکی (الکتریکی) ، لیزر ، پرتو الکترون ، اصطکاک و سونوگرافی. با این که جوشکاری یک فرآیند صنعتی است ولی ممکن است در محیط های مختلفی انجام شود ، از جمله در هوای آزاد ، زیر آب و فضای خارج از جو. جوشکاری یک شغل پرخطر محسوب می شود به همین منظور برای جلوگیری از سوختگی ، شوک الکتریکی ، آسیب دیدگی ، استنشاق گازهای سمی و بخارات و قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش شدید، اقدامات احتیاطی لازم است.
تا پایان قرن نوزدهم ، تنها فرآیند جوشکاری جوشکاری فورجینگ (Forge Welding) بود ، که آهنگران برای هزاران سال از طریق حرارت دادن و چکش کاری از آهن و فولاد استفاده می کردند. جوشکاری قوس الکتریکی و جوشکاری سوخت اکسی (اکسی استیلن) از اولین فرایندهایی هستند که در اواخر قرن توسعه یافتند. فن آوری جوشکاری در اوایل قرن 20 و با شروع جنگ جهانی اول به سرعت پیشرفت کرد دلیل این امر نیاز به روش های اتصال ارزان و سریع بود.
پس از جنگ های جهانی ، چندین روش جوشکاری توسعه یافت از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
روش های دستی مانند :
جوشکاری قوس فلزی محافظ
فرایندهای نیمه اتوماتیک و اتوماتیک مانند :
جوشکاری قوس فلزی گاز
جوشکاری زیرپودری
شار جوشکاری قوس الکتریکی
جوشکاری الکترواسلگبا اختراع جوش لیزری ، جوشکاری پرتو الکترون ، جوشکاری پالس مغناطیسی و جوشکاری اصطکاک در نیمه دوم قرن پیشرفت جوشکاری ادامه پیدا کرد. امروزه ، با پیشرفت علم ، جوشکاری ربات ها در محیط های صنعتی امری عادی است و محققان همچنان به توسعه روش های جدید جوشکاری و درک بیشتر از کیفیت جوشکاری ادامه می دهند.
امروزه مهم ترین روش های جوشکاری شامل موارد زیر است:
Shielded metal arc welding (SMAW), also known as “stick welding.”
Gas tungsten arc welding (GTAW), also known as TIG (tungsten, inert gas).
Gas metal arc welding (GMAW), also known as MIG (metal, inert gas).
Flux-cored arc welding (FCAW), very similar to MIG.
Submerged arc welding (SAW), usually called Sub Arc.
Electro slag welding (ESW), a highly productive process for thicker materials
عوامل متمایزی در کیفیت و استحکام جوش و مواد اطراف آن تاثیر دارند. از جمله این ها می توان به روش جوشکاری، شدت و مقدار انرژی ورودی، جوش پذیر بودن ماده جوش شونده، ماده پرکننده (فیلر)، گاز جوشکاری، طراحی جوش و اندکنش بین همه این عوامل اشاره کرد.
برای آزمایش کیفیت جوش از تست های مخرب و غیرمخرب استفاده می شود. از طریق این روش ها، عیوب جوش، تنش پسماند و تنش پیچشی و ناحیه تاثیر پذیر از گرما مشخص می شود. عیوب جوش نیز شامل موارد زیر است:
ترک، پیچش، تخلخل یا مک در جوش، وجود مواد غیرفلزی در جوش، عدم همجوشی، نفوذ ناقص، پارگی لایه ای و…
امروز بیشـتر از 2000 مشتری همراه ما هستند
تلاش ما همیشه جلب رضایت شما عزیزان بوده و با انجام کار به بالاترین کیفیت توانسته ایم مشتریان عزیزمان را سالها با خود همراه کنیم و امروز مفتخر هستیم اعلام کنیم که ما یک خانواده ی بیش از 2000 نفری هستیم.